فوتبال برای بعضی ها هم نان دارد و هم نام

  با شما هستیم آقای ریس و مدیر باشگاه با این فوتبال به کجا می رویم؟هدف کدام است و...حالا چی هست...؟ مگرقرار نبود که با اراده و همت جدیت و پشتکار و ...صبر و تعمق و تفکر و منطق و...گستاخی و شجاعت و...روی پای خود بایستیم،به خود اعتماد کنیم و گرد خود فریبی و عوامفریبی از چهره بزدائیم و درد کتمان خویشتن و تشبیه به دیگری را درمان کنیم و...مگر قرار نبود که با ناپاکی،فساد و دلالی مبارزه بی امان داشته باشیم تا فرزندانمان بتوانند در یک محیط  امن،سالم و بدون ترس و با خیالی آسوده به  ورزش بپردازند؟ مگر قرار نبود در آئین امانتداری در ورزش و حفاظت از آن که یکی از خصائل اخلاقی انسان های بزرگ در طول تاریخ می باشد و دارای ارزش و اهمیت فوق العاده ای است هرگز خطا نکنیم و با جان و دل از آن پاسداری نماییم تا درسی شود برای امروزیان و آیندگان ، قرار چیزی غیر از این هم نبود و نیست...اما آیا در عمل هم به این تعهد و قرار  وفاداریم؟...آیا فوتبال و ورزشی که الان داریم و مسیری که ورزش ما در آن راه می پیماید مسیری است در جهت نیل به آن مقصود و هدف؟تلاشی است به آن قول و قرارها و کوششی است در راه نیل به آرمان ها؟ سیاست ها،خط و مشی و روند حرکت ورزش و به ویژه فوتبال را مورد بررسی و ارزیابی خود قرار دهیم ببینیم واقعا در چه جهتی در حرکت است...کلاهمان را قاضی کنیم و ببینیم اصلا این فوتبال در خدمت چه کسانی است؟ایا فوتبال وسلیه ایی است در خدمت مردم و سازندگی سرزمین مان یا دکانی  شده است برای ناندار کردن  و نامدار کردن عده ای...آیا فوتبالی که هست از لحاظ فرهنگی  مددرسان یک جامعه است برای حفظ و تثبیت ارزشهای انسانی و اخلاقی،آیا این ورزشی است در خدمت سلامت و صحت نسل جوان و سالم سازی اجتماع و یا کانالی است برای رواج و حمایت کردن  از بعضی مدیران تحمیلی ، آویزان ، دلال های بی سواد و فاسد بی هویت و  ....؟آیا این ورزشی است که برای راه یافتن میان توده های مردم برنامه می ریزد و تلاش می کند یا ورزشی است که هر روز گرانتر و انحصاری تر و از مردم دور افتاده تر می شود؟به اعتقاد ما این آن ورزشی نیست که در نهایت باعث نجات و رهائی شود،احیای انسانیت را رقم بزند در خدمت آرمانهای انسانی باشد،دلالی و ناپاکی و برخی از مدیران سود جو و قانون گریز را در ورزش رسوا کند،پهلوانی و جوانمردی را ترویج کند،صفات انسانی و اخلاقی را تبلیغ و به عمل در آورد و دست آخر الگوی نسل امروزیان باشد...که به نظر می رسداین ورزشی است  بیشتر مقلد تا مبتکر،ورزشی است ((تسلیم)) تا ((عاصی)) فوتبالی که حرفی از خود ندارد و هر روز بیشتر در برابر ورزش همسایگان رنگ باخته تر و حرف شنو تر می شود.به نظر می رسد ما برای راحتی کارمان در این فوتبال بین سخت و آسان دومی را انتخاب کرده ایم،و فعلا حتی  فکر در باره ورزش ناب و سالم و دست یافتن به آن را فراموش کرده ایم، چون هرچه باشد سالم کار کردن،ناب بودن و پاک ماندن و الگو شدن مشکل است،سخت است،طاقت فرساست ساختنش کار هر کسی نیست...و کاری است که نیاز به گذشت،ایثار،اخلاص،دریادلی ، شجاعت ، گمنامی ، گستاخی ، صداقت و راستگویی و...دارد و این صفاتی است که در بساط کنونی فوتبال ما خریداری ندارد و اصلا یافت نمی شود و آنچه هست برعکس آن است که باید باشد،براستی آقای مسول آیا متوجه هستید در برابر خبرنگار و در مقابل میکروفون چه می گویید و در عمل چه می کنید؟آیا مراقب هستید که شعار دادن و سخن گفتن و مسولیت پذیرفتن به نام اسلام اما عمل کردن در طریقی دیگر چه عواقبی در دنیا و آخرت برایتان در بر دارد. امروز برخی از مسولین ما تمام توان و نیروی  خود را در مستطیل سبز خلاصه می کنند، یکی شام می دهد، آن یکی پول بیت المال هدیه می کند و قانون را نادیده می گیرد و دیگری پاداش تعیین می کند و نهار سفارش می دهد و لباس می خرد  تا یک روزی  تیمی از دسته پائین تر به  دسته بالاتر صعود کند تا در کنار آنها عکسی رنگی به یادگار بگیرند و بگویند در زمان من این افتخار نصیب فوتبال استان گردیده است...پاکی و جوانمردی ،حفظ آبرو و مبارزه با دلالی و ناپاکی و فساد دیگر در این فوتبال و به ویژه در نزد بعضی از مسولین خریدار ندارد... آنچه که امروز برای مسولین در فوتبال حائز اهمیت است و آن را جدی می گیرند، نتیجه می باشد که هم ((نان دارد و  هم نام ))